مادر قهرمانزاده
مادر فاطمه قهرمانزاده، مادر جابانی، مادر جانباختگان حمید، کوروش و سعید جابانی در سال ١٣١٢در یک خانوادهی مذهبی در قوچان دیده به جهان گشود. مادر، در سن نوزده سالگی با محمد جابانی که در آن زمان معلم مدرسه بود، ازدواج کرد. در حالیکه در آن زمان میتوانسته وارد آموزش و پرورش شده و معلم شود. پس از تولد اولین فرزندش و بنا بهخواست همسرش تصمیم گرفت در خانه بماند. با تولد سه فرزند دیگرش در این عزم راسخ ترشد.
مادر علاقهی زیادی به ادبیات و فرهنگ و فعالیتهای اجتماعی داشت. نوشتههای زیادی از خودش بجای گذاشت. دفتر شعرش و همچنین دفترخاطراتی که نشاندهندهی درد ورنجی است که از دستگیری فرزندانش و اعدام آنها براو رفت. نیز گوشههایی از برخورد او با مامورین و شکنجه گران، و دیدار با عروس و نوه اش در زندان وکیل آباد مشهد، از او به یادگار ماندهاست.
مادر جابانی، برای بسیاری از خانوادههای زندانیان سیاسی نشانهی استقامت و صبر بود. او به خانوادهها قوت قلب میداد. اما، غم از دست دادن فرزندانش او را از پای در آورد. مادر، در آذر سال ١٣٧۶، براثر سرطان در بیمارستان بستری شد و پس از دوهفته دیده برجهان فروبست.
مادر جابانی، در یکی از نوشتههایش آرزویش را توصیف میکند:
“اگر نویسنده بودم دلم میخواست اولین صحفهی کتابم را تصویری از شقایق میکشیدم.
آه که روزها چه زود میگذرند و من هنوز به آرزوهایم نرسیده ام.
اگر نویسنده بودم با زیباترین واژهها زندگی سراسر درد و رنج خودم را مینوشتم.”
سعید جابانی
سعید جایانی، فروردین ١٣٣۶ در قوچان بدنیا آمد. او دیپلم و معلم و متاهل بود. تنها فرزند او، سعیده در زندان وکیل آباد مشهد بدنیا آمد. سعید، دیماه ١٣۶٠ همراه همسرش به خاطر فعالیت با سازمان مجاهدین خلق دستگیر شد. جمهوری اسلامی، سعید را بعد از یک دوره چند ماهه شکنجه، در اردیبهشت ١٣۶١ در زندان وکیل آباد به جوخه مرگ(حلق آویز) سپرد شد. پیکر بی جان سعید را خانواده اش در انتهای “بهشت رضا” مشهد، که جمهوری اسلامی برآن نام “لعنت آباد” نهاده بود، به خاک سپردند.
کورش جابانی
کوروش جابانی، به سال ١٣٣٩ در قوچان بدنیا آمد. او مجرد و دانشجوی برق بود. کورش را جمهوری اسلامی در آذر ١٣۶٠ به خاطر فعالیت با سازمان مجاهدین خلق در مشهد دستگیر کرد و پس از یک دوره چند ماهه شکنجه، او را بتاریخ 9 دی ماه 1360 در زندان وکیل آباد مشهد به جوخه مرگ (تیرباران) سپرد. پیکر بی جان کورش را خانواده اش در انتهای “بهشت رضا” مشهد، که جمهوری اسلامی برآن نام “لعنت آباد” نهاده بود، به خاک سپردند.
حمید جابانی
حمید جابانی، به سال ١٣۴۵ در قوچان بدنیا آمد. او مجرد و دانش آموز بود. جمهوری اسلامی حمید را در آذر ١٣۶٠ به خاطر هواداری از سازمان مجاهدین خلق در مشهد دستگیر کرد و او را بعد از چند ماه شکنجه، در حالی پانزده سال بیشتر نداشت، بتاریخ ٧ دی ١٣۶٠ در زندان وکیل آباد مشهد به جوخه مرگ (تیرباران) سپرد. پیکر بی جان حمید را خانواده اش در انتهای “بهشت رضا” مشهد، که جمهوری اسلامی برآن نام “لعنت آباد” نهاده بود، به خاک سپردند.
