مادر شمسی انصاری

مادر شمسی انصاری، مادر پنجه شاهی، به سال ۱۳۱۴ در تهران دیده به جهان گشود. مادر پنجه شاهی، از زمانی که فرزندانش علیه رژیم سلطنتی به مبارزه روی آوردند، همچون فرزندانش علیه رژیم شاه مبارزه کرد. مادر سه فرزندش، عبدالله، نسرین و سمین را طی مبارزه با رژیم شاه از دست داد. در دوران به قدرت رسیدن رژیم جمهوری اسلامی، مادر به فعالیت هایش در رابطه با سازمان چریک های فدای خلق ایران ادامه داد و به مخالفت و مبارزه با این رژیم پرداخت. در جریان انشعاب در سازمان چریک های فدایی خلق، مادر پنجه شاهی در زمره آن دسته از مادران جان‌باختگان فدائی بود که جانب‌داری خود را از جریان اقلیت اعلام نمود و برای متشکل کردن خانواده‌های جان‌باختگان و زندانیان تلاش نمود. مادر پنچه شاهی در سازماندهی حرکت های اعتراضی در دفاع از زندانیان سیاسی نقش به سزایی داشت. مادر پنجه شاهی از جمله مادرانی بود که از  اسفند ١٣۶٠، بعد از آنکه جمهوری اسلامی فرزندش جعفر(خشایار) را به قتل می رساند، به خاوران رفت و آمد می کرد، بی آنکه بداند که جعفرش را در کجا و در کدام گور بی نام و نشان به خاک سپرده اند

اسدالله، پسر دیگر مادر را جمهوری اسلامی، در جریان کشتار زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت به جوخه مرگ سپرد و در یکی از گورهای جمعی بی نام و نشان در خاوران به خاک سپرد. مادر، تا پیش از آنکه بیماری وی را خانه نشین کند،  فعالانه در جمع مادران و خانواده ها در خاوران و در روابط خصوصی شان شرکت می کرد. مادر پنجه شاهی، تاثیر عمیقی بر جنبش دادخواهی خانواده ها و بویژه جنبش دادخواهی مادران خاوران گذاشت. او بتاریخ ۲۱ بهمن‌ماه ۱۳۷۹ در سن ۶٩ سالگی در اثر سکته قلبی چشم از جهان فروبست.

عبدالله پنجه شاهی

عبدالله پنجه شاهی، پس از پایان تحصیلات متوسطه، در رشته زیست شناسی وارد دانشگاه تربیت معلم شد. فعالیت سیاسی خود علیه شاه را در دانشگاه آغاز کرد. در سال ١٣۵۴ به عضویت سازمان چریک های فدایی خلق درآمد. وی بعد از مدتی  مسئول شاخه اصفهان این سازمان شد و به این شهر منتقل شد. عبدالله، روز اول اردیبهشت ١٣۵۶ در نبردی  نابرابر با ماموران ساواک در تهران جان باخت.

نسرین پنجه شاهی

نسرین پنجه شاهی، در یک خانواده سیاسی متولد شد. فعالیت سیاسی خود را از دبیرستان آغاز کرد و در ادامه فعالیت های خود علیه رژیم سلطنتی شاه، به سازمان چریک های فدایی خلق می پیوندد. نسرین همراه خواهرش سیمین و دو تن دیگر از رفقای سازمانی اش، غزال آیتی و عباس هوشمند در حالی که هجده سال بیشتر نداشت، به هنگام خارج شدن از منزل، به محاصره ماموران ساواک در آمد و در یک نبرد نابرابر با بتاریخ دهم ١٣۵۶ در تهران جان باخت.

سیمین پنجه شاهی

سیمین پنجه شاهی، در یک خانواده سیاسی در تهران متولد شد. او فعالیت سیاسی خود را از دبیرستان علیه رژیم سلطنتی آغاز کرد و در ادامه فعالیت هایش به سازمان چریک های فدایی خلق می پیوندد. او به همراه خواهر بزرگترش نسرین و دو تن از رفقای سازمانی اش، غزال آیتی و عباس هوشمند، در حالی که هفده سال بیشتر نداشت، زمانی که از منزل خارج شدند، به محاصره ماموران ساواک در آمدند و در یک نبر نابرابر بتاریخ دهم ١٣۵۶ در تهران جان باخت.

جعفر پنجه شاهی

جعفر پنجه شاهی، در خانواده سیاسی متولد شد. برادر بزرگش، عبدالله، در اردیبهشت ١٣۵۶ در درگیری با عوامل ساواک در تهران جان باخت. دو خواهرش، نسرین و سیمین، دهم فروردین همان سال در درگیری با ماموران ساواک جان باختند. جعفر با نام سازمانی خشایار فروردین ١٣۵۶ به سازمان چریک های فدایی خلق پیوست. وی در یک تیم عملیاتی در اصفهان سازماندهی می شود. این تیم در سال ١٣۵٧ به اهواز منتقل می شود. جعفر در اثر انفجار نارنجک هایی که به همراه داشت، زخمی می شود. او در جریان انشعاب بزرگ در سازمان چریک های فدایی خلق در بهار ١٣۵٩ به اقلیت می پیوندد. جعفر ٢٣ اسفند ١٣۶٠ در یک نبرد نابرابر با پاسداران جمهوری اسلامی جان می بازد. او  را در نهان و پنهان بدون آنکه محل دفن اش را به خانواده اش اطلاع دهند، در خاوران به خاک می سپارند.

اسدالله پنجه شاهی

اسدالله پنجه شاهی، در خانواده سیاسی متولد شد. قبل از قیام، دو خواهر و یک برادرش طی مبارزه با رژیم سلطنتی، جان باختند. برادر برزگترش نیز توسط جمهوری اسلامی در اسفند ١٣۶٠ به قتل رسید. اسدلله، بعد از انقلاب در ارتباط با سازمان چریک های فدایی خلق قرار گرفت. سازمان چریک ها بعد از انقلاب چاپخانه ای در جاده کرج تاسیس کرد. ساختمان چاپخانه را اسدالله اجاره کرده بود. پاسداران جمهوری اسلامی به چاپجانه حمله می کنند و چون اسدالله ساختمان را اجاره کرده بود، او را دستگیر و در زندان اوین به زیر شکنجه می برند. اسدالله را جمهوری اسلامی در جریان کشتار زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت در شهریور ١٣۶٧ به دار آویخت. اسدالله در جریان انشعاب بزرگ در سازمان چریک ها، به اقلیت پیوست.