سیر حوادث از زمان به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی تا به امروز، اگر چه به کندی، همراه با درد و رنج بسیار سپری شد و در این سال‌های سپری شده، فراز و فرودهای زیادی را از سر گذراند، اما همسو با شرایط تاریخی، فکری و عینی جامعه ایران، پیش رفته است.
جامعه ایران، از دهه‌ی خونین شصت تا دوران اصلاح طلبی و گذار از اصلاح طلبی و جمهوری اسلامی در دی ۹۶ و آبان ۹۸، به قیام و تحول اجتناب ناپذیر کنونی رسید. قیام امروز، محصول ۴۳ سال سرکوب مداوم و به قهقرا بردن جامعه ایران توسط جمهوری اسلامی است که بسان آتشی زیر خاکستر، در انتظار جرقه‌ای بود که آنرا به سطح بیاورد. مهسا(ژینا) امینی، آتش قیام را با جان خود شعله‌ور ساخت.
هفته‌ها از قیام مردم ایران که زنان و مردان جوان آنرا رهبری می‌کنند، می‌گذرد. جوانان با رشادت و شجاعت وصف ناپذیری، دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی را به چالش کشیده و زمین‌گیر کرده‌اند. توان سرکوب آنرا به مقدار زیادی کاهش داده‌اند. ایستادگی و شجاعت آنان، زبان زد خاص و عام در جهان شده است.
مردم ایران برای رسیدن به انقلاب، مسیری طولانی در پیش دارند. برای ادامه مبارزه، مهم است که مردم از تجارب انقلاب پنجاه‌وهفت، بویژه در رابطه با نحوه شکل‌گیری اعتصابات عمومی سیاسی، تشکیل کمیته‌های اعتصاب در کارخانه‌ها، اداره‌ها، بانک‌ها، بنادر، شرکت نفت و…، درس‌هائی بیاموزند. اینها تجارب موفق و تاثیرگذاری بودند.
انقلاب پنجاه‌وهفت، ضعف‌هایی نیز داشت که به جد، نسل کنونی باید از آن درس بیاموزد و نگذارد تاریخ تکرار شود و از بیرون برای انقلاب رهبر و حکومت تعیین کنند. چنانچه اگر مردم در آن زمان، سازمان و تشکیلات می‌داشتند و رهبری انقلاب را خود به دست می‌گرفتند، آمریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان، موفق نمی‌شدند خمینی را بر موج انقلاب سوار کنند.
این بار نیز، در فقدان تشکیلات و رهبری انقلابی در داخل، بی تردید زمانی که مطمئن شوند جمهوری اسلامی رفتنی است، سعی می‌کنند همین کار را با انقلاب اخیر انجام دهند و کسی را که هیچ سهمی در انقلاب نداشته است، در راس آن قرار دهند و آنرا به انحراف بکشانند.
نسل انقلابی اخیر باید به جد به آن فکر و از آن جلوگیری کند، تا برای یک بار و برای همیشه، انقلابی را به پیروزی برساند که خروجی آن یک حکومت شورایی و کاملا مردمی، یک نظام دمکراتیک، آزاد، برابر و عادلانه باشد که دیگر در آن کسی به خاطر عقیده و نظرش دستگیر و شکنجه نشود، به خاطر عضویت‌اش در یک گروه و سازمان سیاسی، تحت تعقیب قرار نگیرد، فقیر و گرسنه‌ای در ایران نباشد، کسی بی مسکن نباشد، آموزش تا پایان تحصیلات عالیه برای همه رایگان باشد و برای همه‌ی کودکان در همه‌ی جای ایران فرصت تحصیل ایجاد شود. هیچ کودکی نباید برای امرار معاش کار کند. تامین رفاه عمومی، استفاده یکسان مردم از امکانات و ثروت جامعه از دیگر وظایف انقلاب است. بعد از انقلاب، بلافاصله باید اعدام، شکنجه و هرنوع بدرفتاری، تبعیض جنسیتی، ملی و طبقاتی در جامعه و در خانواده ملغا شود.
بنیاد ایران تریبونال، به شما زنان و مردان جوان و نوجوان و به همه‌ی قیام‌کنندگان علیه وضعیت و نظام موجود، درود می‌فرستد و شجاعت و رشادت شما را تحسین می‌کند. راهی را که انتخاب کرده‌اید، راه رهایی از بند حکومتی است که همه چیز را؛ آزادی‌تان، زندگی‌تان، حق‌تان، حقوق‌تان، کارتان، مسکن‌تان، نان‌تان و… از شما گرفته است. راهی را که برگزیده‌اید، راه پایان دادن به تمامی مصائب و مشکلاتی است که جامعه ایران در چهل‌و سه سال گذشته با آن دست به گریبان بوده است. این راه، راه انقلاب و آزادی و ساختن ایرانی نوین بر ویرانه‌های جمهوری اسلامی و نظم موجود است.
آینده از آن شما مردم متحدی است، که برای رهائی‌تان از اسارت و بندگی، به پا خاسته‌اید.
قیام‌تان پیروز باد!
بنیاد ایران تریبونال
٢٨ مهر ١٤٠١ برابر با ٢٠ اکتبر ٢٠٢٢
