زندگینامه مادر عالیه علی پور
مادر عالیه علی پور متولد ۱۳۰۴ بود و هفتم بهمن ماه ۱۳۹۸، در سن ۸۷ سالگی در حالی زندگی را بدرود گفت که گران بهاترین دارایی زندگی‌‌اش، تصویر رنگ و رو رفته فرزندش منصور(مهدی) بود.
مادر عالیه، مادر جان باخته منصور دلال زاده جهانگیری بود که در جریان کشتار زندانیان سیاسی در سال ١٣۶٧ اعدام شد. مادر عالیه از جمله مادرانی بود که سال ۱۳۶۷ پس از چند ماه بی خبری از فرزندش منصور، ساکی از لباس ها و نامه های او را دریافت کرد و بعدتر همراه با سایر خانواده ها راهی خاوران شدند. مادر عالیه تا سال ۱۳۸۸ هر سال همراه دیگر خانواده‌ها در مراسم های خاوران شرکت می کرد، اما از سال ۸۸ به بعد با تشدید فضای امنیتی و کانال کشی راه های اطراف ورودی به خاوران، رفتن به آن‌جا برای بسیاری از پدر و مادرهای پیر سخت‌تر از پیش و برای برخی از آن‌ها همچون مادر عالیه غیرممکن شد.
اعدام منصور، مادر عالیه را از یک مادر معمولی، به زنی تبدیل کرد که در بطن جانش معترض و سیاسی بود. او که تا پیش از این اتفاق به جوانان خانواده توصیه می‌کرد خودشان را به خطر نیاندازند، حالا هر جا که نشست و برخاست می‌کرد، در حاشیه سخنرانی یا در خیابان و داخل اتوبوس برای مردم از بی عدالتی و داغی که جمهوری اسلامی بر تن مادران زد بود، می‌گفت.
منصور دلال زاده جهانگیری
منصور در سال ۱۳۳۷ در تهران متولد شد. او به هنگام دستگیری در سال ١٣۶٠، دانشجوی رشته فیزیک «دانشگاه صنعتی شریف» و از هواداران «سازمان اتحاد مبارزان کمونیست» بود. منصور در جریان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان شصت و هفت، همراه با صدها تن دیگر از زندانیان در زندان گوهردشت به دار آویخته شد و پیکرش را قاتلانش در گورهای دسته جمعی در خاوران دفن کردند. منصور را جمهوری اسلامی به سی سال زندان محکوم کرد اما او را در نهایت در تابستان شصت وهفت در زندان گوهردشت به دار آویخت و پیکر او را همراه با صدها تن دیگر از زندانیان سیاسی در گورهای دسته جمعی در خاوران دفن کرد. منصور به هنگام مرگ، سی سال داشت.
