مادر عشرت اخوت، همسر علی اخوت مقدم، نهم آذر ۱۳۹۷ در تهران درگدشت. حسین اخوت مقدم، پسر مادر عشرت و علی اخوت، از اعضای سازمان پیکار را جمهوری اسلامی ٣٠ بهمن ۱۳۶۱ اعدام کرد و او را در گورستان خاوران به خاک سپرد. همسر حسین، نوشین نفیسی است که زمان دستگیری حامله بود و دخترش را در زندان به دنیا آورد.
در سال‌های نخستین دهه ١٣۶٠، ماموران رژیم جمهوری اسلامی که در تعقیب حسین پسر مادر اخوت بودند، پدر او را به گروگان گرفتند و در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس کردند. مادر اخوت نیز همان دوران دستگیر شد و او را نزدیک به دو سال در زندان اوین در حبس نگاه داشتند.
مادر اخوت، مادری صبور، جسور و پیگیر و زنی مهربان و خوش رو بود. مادر اخوت دو سال پیش از مرگش، عمل سختی را پشت سرگذاشت و از آن به بعد با زحمت زیاد اما با روحیه بالا به خاوران می رفت.
مادر اخوت یک ماه پیش از مرگش به زمین می‌خورد و توان رفتن به خاوران را از دست می دهد. با این حال، جمعه پیش از مرگش، جمعه دوم آذر ۱۳۹۷، با زحمت زیاد و با عصا و کمک سایر خانواده ها به خاوران می رود.
حسین اخوت مقدم
حسین اخوت مقدم از زمان شاه فعالیت سیاسی داشت. وی برای نخستین بار در سال ١٣٤٨ در ارتباط با تظاهراتی که در اعتراض به گران شدن بلیط اتوبوس در تهران برگزار شد، دستگیر می شود. پس از آزادی از زندان، به منظور تماس با گروه‌های فلسطینی به دوبی رفت و هفت ماه در آنجا بود. پس از بازگشت به ایران، دستگیر شد و به مدت دو سال در زندان بود. پس از آزادی از زندان به فعالیت در میان کارگران پرداخت.
حسین گروهی را به نام کارگران مبارز پایه نهاد. این گروه در کنفرانس وحدت، که متشکل از گروه‌های مختلف خط سه بود، شرکت کرد. این کنفرانس که از بهمن ١٣۵٧ تا تابستان ١٣۵٨ ادامه داشت، از طرف سازمان پیکار برگذار شد. بعد از این کنفرانس، گروه کارگران مبارز به پیکار پیوست و حسین اخوت مقدم از اعضای پیکار شد و در بخش کارگری این سازمان به فعالیت پرداخت. حسین اوایل آذر ماه سال ١٣٦١ دستگیر شد و ٣٠ بهمن ۱۳۶۱ در زندان اوین تیرباران شد.
