مادر راضیه قربانپور، مادر عبدالهاشم عادل مشهدسری، بسال ١٣٠٨ در بابلسر به دنیا آمد و بسال ١٣٧۶ در بابلسر درگشت. مادر راضیه، بعد از دستگیر پسرش هاشم در آبان ١٣۶۴ پایش به درب زندان‌های جمهوری اسلامی باز شد و تا زمانی که هاشم را جمهوری اسلامی در جریان کشتار زندانیان سیاسی در شهریور ١٣۶٧در زندان گوهردشت به جوخه مرگ سپرد، به طور مرتب برای دیدن او صدها کیلومتر فاصله میان بابلسر و تهران را طی می کرد. هاشم را جمهوری اسلامی در نهان و بدون اطلاع خانواده اش در یکی از گورهای دسته جمعی در خاوران به خاک سپرد. مادر راضیه از آن به بعد، تا زمانی که دنیا را وانهاد واز آن گذشت، میان بابلسر و خاوران در رفت و آمد یود و همراه با سایر مادران به دادخواهی فرزندش هاشم پرداخت.
عبدالهاشم عادل مشهدسری
هاشم عادل مشهدسری بتاریخ ٢۶ شهریور ١٣٣٢ در بابلسر متولد شد و دوران دبستان را در بابلسر و دوران دبیرستان را در بابل طی کرد. او دوران سربازیش را به عنوان سپاهی دانش در مشهد و روستای قلعه قصاب سرخس طی کرد و بعد از سربازی، در روستای فرم حیدر کلای بابل معلم شد. هاشم بسال ١٣۵۴ وارد دانشگاه تهران شد و در رشته جغرافیا شروع به تحصیل کرد. وی یک سال بعد به هند رفت و در آنجا به تحصیل ادامه داد. هاشم اواخر سال پنجاه و هفت به ایران برگشت و به سازمان چریک های فدایی خلق ملحق شد. او بعد از انشعاب اقلیت و اکثریت، فعالیت اش را با سازمان چریک های فدایی خلق ایران(اقلیت) ادامه داد. هاشم بعد از برگشت به ایران، دوباره به آموزش و پرورش رفت و به تدریس در مدارس علی آباد مستوفی در حاشیه تهران پرداخت. هاشم بسال ١٣۶١ ازدواج کرد. او در آبان ١٣۶۴ در تهران دستگیر شد و در زندان کمیته مشترک به زیر شکنجه بازجویی برده شد. هاشم به چهار سال زندان محکوم شد، اما جمهوری اسلامی او را با صدها تن دیگر از زندانیان سیاسی در شهریور ١٣۶٧ در زندان گوهردشت به جوخه مرگ سپرد و پیکر او را در نهان، در یکی از گورهای دسته جمعی در خاوران به خاک سپرد. از هاشم یک پسر به جا مانده است.
