خانم گل بس سلاجقه، مادر امیرشکاری، از مادران خاوران روز جمعه ٢٩ دی ١۳٩٧ برابر با ١٩ ژانویه ٢٠١٩ جهان ما را گذاشت و گذشت. مادر امیرشکاری، مادری مهربان و جسور و روحیه بسیار بالای داشت و همچون دیگر مادران، مادری با استقامت، دادخواه و تاثیرگذار بر جنبش دادخواهی در ایران بود. هرگاه در تهران حضور داشت، همراه مادران و خانواده های خاوران بود. مادر امیرشکاری، همسرش را در سال ۱۳۴۶ از دست داد و او با امید به آینده‌ای روشن توانست فرزندان اش را به تنهایی بزرگ کند. مادر امیرشکاری مادر سه جان باخته دهه شصت، علی، سعید و حمید امیرشکاری است.
حمید (متولد خرداد ۱۳۳۰) و فعال چریک های فدائی خلق بود. او در خرداد ۱۳۶۰ در درگیری با عوامل جمهوری اسلامی در روستایی در اطراف بوکان در کردستان کشته شد.
سعید (متولد ۱۳۳۶) بود. عوامل رژیم کتاب فروشی وی را چند روز پیش از دستگیریش در کرمان آتش زدند.سعید ۲۳ مرداد ۱۳۵۸ دستگیر و پس از چهار روز آزاد شد و ٢٧ مرداد ١٣۵٨ توسط عوامل جمهوری اسلامی در جاده باقرآباد کرمان ترور شد.
علی (متولد ۱۳۳۹) وعضو سازمان دانشجویان پیشگامبود. علی شش روز پس از دستگیری، اول شهریور ۱۳۵۸ اعدام شد.
داماد مادر امیرشکاری، جعفر ریاحینیز به همراه برادرش محمد صادق ریاحی در شهریور ۱۳۶۷ اعدام شد.برادر دیگرشان علی ریاحی در سال ۱۳۶۱اعدام شد.
مرگ مادر امیرشکاری همچون سایر مادران مبارزی که جهان ما را گذاشتند و گذشتند، ضایعه جبران ناپذیری برای جنبش دادخواهی و عدالت‌خواهی در ایران است. یاد این مادر رنجدیده و فداکار که قلب اش سرشار از امید به آینده روشن و گرفتن دادش از بیدادگران حاکم بود، همواره زنده و جاوید خواهد بود.
بنیاد ایران تریبونال
١بهمن ١۳٩٧ برابر با ٢١ ژانویه ٢٠١٩
