مادر عشرتاخوت، همسر علی اخوت مقدم، جمعه نهم آذر ۱۳۹۷، جهان ما را گذاشت و گذشت. حسین اخوت مقدم، پسر مادر عشرت و علی اخوت، از اعضای سازمان پیکار را جمهوری اسلامی اول اسفند ۱۳۶۱ اعدام کرد و او را در گورستان خاوران به خاک سپرد. همسر حسین، نوشین نفیسی است که زمان دستگیری حامله بود و دخترش را در زندان به دنیا آورد.
مادر نوشین، خانم بتول اخوت، در اسفند ١٣٩٧در اصفهان فوت کرد. او نیز یکی از مادرانی بود که رژیم زخم های بسیاری بر تن و جانش وارد کرد. رژیم پسر وی، سعید نفیسی هوادار سازمان مجاهدین خلق را در ۱۸ شهریور ۱۳۶۱ اعدام کرد. همسر وی فهیمه اخوت هنگام دستگیری سیانور خورد و کشته شد. عزت طباییان، عروس دیگر این مادر، از اعضای سازمان پیکار بود که توسط جمهوری اسلامی در ۱۷ دی ماه ۱۳۶۰ اعدام شد.
در سال‌های نخستین دهه ی شصت، ماموران رژیم که در تعقیب حسین پسر مادر اخوت بودند، پدر او را به گروگان می‌گیرند و در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس می کنند. مادر اخوت نیز همان دوران دستگیر می شود و او را نزدیک به دو سال در زندان اوین در حبس نگاه می دارند.
مادر اخوت، مادری صبور، جسور و پیگیر و زنی مهربان و خوش رو بود. مادر اخوت دو سال پیش از مرگش، عمل سختی را پشت سرگذاشت و از ان به بعد با زحمت زیاد اما با روحیه بالا به خاوران می رفت.
مادر اخوت یک ماه پیش از مرگش به زمین می‌خورد توانورفتن به خاوران را از دستمی دهد. با این حال، جمعه پیش از مرگش، جمعه دوم آذر ۱۳۹۷، با زحمت زیاد و با عصا و کمک سایر خانواده ها به خاوران می رود.
مرگ مادر اخوت و سایر مادران مبارزی که جهان ما را گذاشتند و گذشتند، ضایعه جبران ناپذیری برای جنبش دادخواهی و عدالت‌خواهی در ایران است. یاد این مادر رنجدیده و فداکار که برای رسیدگی به جنایات جمهوری اسلامی لحظه شماری می‌کرد و قلبش‌اش سرشار از عشق و امید به آینده بود تا روزهای خوب را نیز به چشم به بیند، همواره زنده و جاوید خواهد بود.
بنیاد ایران تریبونال
١٠آذر ١٣٩٧برابر با ۳٠نوامبر ٢٠١٨
آخرین عکس مادر اخوت در خاوران