علی آزاد 

در حاشیه  برگزاری دادگاه ایران تریبونال مجددا مطالب زیادی از سوی مخالفین و موافقین ایران تریبونال منتشر شده است. ظاهرا دلیل این همه سروصدا این است که بعضی از دوستان و عزیزان ، دادگاه ایران تریبونال را درست یا باب طبع خودشان نمی دانند. آنها به دنبال دادگاهی بدون کم و کاست، که همه چیز  باب طبع و میل آنها باشد می گردند. به نظر من اگر واقعا در بیان اینگونه عقاید یا تئوری  عمل و پراتیکی در کار باشد  قابل ارزش و احترام است، نه تنها اشکالی ندارد بلکه خیلی خوب هم می باشد و هیچ احتیاجی به به این همه کاغذ سیاه کردن و وقت و انرژی مصرف کردن نیست. می شود در کنارهم برای دادگاهای بعدی اقدام کنیم . اما اگر عملی در این جهت نباشد و فقط کار و تاش  دیگران را کم ارزش کردن باشد این خطای غیر قابل بخشش است. در همین رابطه  مطلبی از آقای علی دروازه غاری را خواندم ، نوشته او قدری با مقاله های ناسزا گونه دیگران فرق دارد حداقل جانب اخاق و انصاف را رعایت کرد به همین جهت می توان امیدوار بود. آقای  علی دروازه غاری میگوید ” نباید به مخالفین ایران تریبونال برخورد نادرست شود” این حرف درستی است و من با او موافق هستم زیرا در میان جمع مخالفین نیز عزیزانی هستند که زندان رفته اند و مبارزه کرده اند و هنوز انسانهای کوشا و مبارز هستند. اما آیا مخالفین ایران تریبوننال نیز به این مسئله پایبند هستند؟ و جانب اخاق و انصاف را رعایت میکنند؟ دوم اینکه، خوب به فرض اینکه “این دادگاه ایران تریبونال عیب ونقصی دارد ” بسیار خوب مگر کسی تا به حال جلوی این دوستان مخالف ایران تریبونال را گرفت و مانع کار بدون عیب و کم و کاست آنها شدند؟ چرا آنها برای کار مورد نظر خود دست باا نمی زنند و اقدامی نمی کنند ؟  مگر ایران تریبونال مانع دادگاه های بعدی است؟ مگر قرار است این اولین و آخرین  دادگاه برسی جنایت رژیم اسامی باشد ؟ غزیزان این گوی و این میدان باور کنید بسیاری از کسانی که امروز با جان و دل از ایران تریبونال حمایت میکنند از تاش شما نیز برای برگزاری دادگاهی مردمی حمایت  می کنند. تازه بعد از یک تجربه و جمع آوری انبوهی از اسناد ترجمه شده و صحبتهای نا شنیده همه در  اختیار شما می باشد . از طرفی افکارعمومی هم بیشتر به این مسئله توجه نشان خواهند داد. این گوی و  این هم میدان اینجور لشکر کشی علیه هم چه معنی میدهد ؟ پرونده سازی و کوچک کردن تاش دیگران بر بزرگی شما نمی افزاید. برگزار کنندگان ایران تریبونال شاید قاضی و دادستان و امکانات بهتری پیدا نکردند، یا به ذهن آنها نرسید، یا اصا گیریم حرف شما درست اصا نمی خواستند آدمهای درست حسابی را به عنوان قاضی یا دادستان غیره را برای این کار دعوت کنند. بسیار خوب شما حتما آدمهای درست حسابی و

شخصیت های مثل راسل و یا بهتر از ژان پل سارتر، وغیره را سراغ دارید و با آنها حشر و نشر دارید لطفا این عزیزان، این گنجینه قرن بیست ویک را به ما هم معرفی کنید، همچنین  لطف کنید از این عزیزانی که ما نمی شناسیم و اکنون گویا در خفا نقش راسل زمانه را ایفا میکنند بپرسید چرا در این مدت 03 سال هیچ صدایی از آنها در نیامده است ؟ و برای این کار مهم و فاجعه تاریخی هیچ اقدامی نکرده اند ؟ عزیزان مخالف ایران تریبونال  کدام حقوقدان و چهره های سرشناس فرهنگی،علمی، سیاسی چپ و سوسیالیست غیر ایرانی به شکل جدی در این ارتباط پا پیش گذاشت؟ مگر مرحوم ادوارد سعید و محمود درویش و ارنست

مندل یا مندا وچهره هایی مثل نوام چامسکی ، جان ریز و کاسترو، جورج حبش و گابریل گارسیا  مارکز و  ژوزه ساراماگو و صدها منتقد و اندیشمند جهانی از قتل عام های زندانیان سیاسی در ایران بی خبر بودند؟

خوب وظیفه آنها بود که همان سالهای اول هنوز من و رفیق دروازه غاری از اینجور مسائل سر در نمی آوردیم و در کشور مختلف بیگانه و تنها بودیم ، آنها وظیفه داشتند که این دادگاه و همچنین دادگاه جنایت علیه رژیم پهلوی و شکنچه گران و آدمکشانی که با اسم ورسم در اروپا و امریکا آزادانه جوان می گرفتند به دست عدالت می سپرداند، تا امروز ما با موجودات کثیفی مثل پرویز ثابتی رو برو نمی شدیم. من نمی خواهم به همین سادگی وجدان جامعه و چپ  غیر ایرانی را محکوم کنم . زیرا آنها در بسیاری از مسائل جهانی حساسیت ازم را خرج داده اند و به همین سبب مورد احترام مردم هستند . شاید ما خودمان مقصر هستیم

به دلیل همین رفتار ناهنجار و غیره مسئوانه که داریم . باور کنید مردم از آبرروی خود می ترسند ما مردمان بی ماحظه هستیم در یک چشم به هم زدن تمام دار و ندار، گذشته جد و آباد مخالف را در می آوریم .  مگر کسی جرعت میکند برای ما پا پیش بگذارد آنوقت زندگی خصوصی برایش باقی نمی ماند. فعالیت و قدم برداشتن برای ما ایرانیان یک عملیات انتحاری است. عزیزان مخالف ایران تریبونال من به یکایک شما که به زندان رفته اید و یا غزیزانتان را از دست داده اید، چه موافق ایران تریبونال باشید یا مخالف احترام و درود می فرستیم .اما فراموش نکنید که این مسئلۀ تنها مسئلۀ زندانیان سیاسی و خانواده های جانباختگان یا احزاب و سازمانهای سیاسی نیست، یک مسئله انسانی و ملی است تنها به گذشته وحال محدود نمی شود بلکه برای آینده گان از نان شب واجب تر است. مخالفین عزیز ایران تریبونال شما زحمت بکشید یک لیست از انسانهای کامل بی عیب و نقص را برای این کار مهم گزینش کنید و سابقه زندگی و شغلی و ایدئولوژیکی آنها را را نیز ضمیمه کنید و فراخوان برای دادگاهی دیگر علیه رژیم اسامی دهید ما با جان ودل از شما حمایت میکنیم. اما اگر چنین توانی وجود خارجی ندارد پس لطفا کار دیگران را کوچک

نکنید ولو دارای کم وکاستی باشد. انسانهایی که همین قدر از خود مایه گذاشته اند قدردانی کنیم شاید همین قدردانی و سپاس گذاری سبب شود تا  وجدانهای خوابیده آنهایی که ما از آنها انتظار داریدم بیدار شود. و یا شاید از ما ایرانیان ترس و خوف نکنند و  تنها ترس از عواقب خطرناک رژیم تروریستی ایران را برخود هموارکنند و برای اینگونه اقدامات ضروری پا پیش بگذارند. به امید برگزاری موفقیت آمیز ایران تریبونال و دادگاهای دیگر علیه جنایتکاران رژیم اسامی ایران در خود ایران . برای همه شما آرزوی پیروزی دارم .